Ponad połowa populacji kleszczy to nosiciele boreliozy, którą łatwo można się zarazić, gdy pajęczak nas ugryzie. Aby uniknąć zakażenia, kleszcza należy usunąć przed upływem 24 godzin od ukąszenia. Istotne jest, by po każdej letniej wycieczce na łono natury dokładnie obejrzeć swoje ciało. Warto wiedzieć, jak wyciągnąć kleszcza w sposób bezpieczny, jakie są objawy zakażenia i jak leczy się boreliozę.
Jak wyciągnąć kleszcza?
Kleszcze to malutkie pajęczaki, których uśredniony wymiar to zaledwie 1,5 mm. Bytują nie tylko na drzewach, ale i w wysokich trawach. Atakują ludzi i zwierzęta, wbijając się w skórę i pożywiając się ich krwią. Kleszcz rzadko wbija się w skórę natychmiast po ataku, najczęściej wędruje po ciele w poszukiwaniu dogodnego miejsca.
Kleszcze wybierają przede wszystkim delikatne partie ciała z cienką skórą: pachwiny, skórę głowy, zgięcia kolan i łokci. Nie oznacza to jednak, że nie znajdziesz kleszcza w innych miejscach, dlatego po powrocie z wycieczki do lasu czy na łąkę, koniecznie obejrzyj dokładnie całe ciało.
Bardzo ważna jest wiedza dotycząca właściwego usunięcia intruza. Musisz wiedzieć, jak wyciągnąć kleszcza, by zminimalizować ryzyko zakażenia boreliozą. Z pewnością nie należy smarować miejsca ugryzienia tłuszczem, alkoholem ani żadnym innym środkiem, bo może to spowodować dostanie się śliny lub krwi kleszcza (wraz z krętkami boreliozy) do twojej krwi.
Kleszcza najlepiej wyciągać przy użyciu pęsety. Należy złapać go możliwie najbliżej skóry i jednym energicznym ruchem pociągnąć do góry. Koniecznie trzeba się upewnić, czy wyrwało się całego kleszcza, jeśli jakiś jego fragment pozostał w twoim ciele i nie wiesz, jak wyciągnąć kleszcza, zgłoś się do lekarza lub do najbliższego ambulatorium. Po wyjęciu kleszcza skórę należy odkazić.
Borelioza – objawy skórne i pozostałe symptomy zakażenia
Najbardziej charakterystycznym objawem skórnym boreliozy jest rumień po ukąszeniu kleszcza. Może się on pojawić w okresie od kilku godzin do kilku tygodni po kontakcie z pajęczakiem. Rumień po ukąszeniu kleszcza ma postać czerwonego okręgu z bledszym środkiem. Jego charakterystyczną cechą jest stopniowe powiększanie się. Niestety brak rumienia nie oznacza, że na 100 proc. nie masz boreliozy, ponieważ zaczerwienienie występuje zaledwie u połowy zakażonych.
Jak leczyć boreliozę? Antybiotykoterapia i metody naturalne
Powszechnie stosowaną metodą walki z boreliozą jest antybiotykoterapia. W zależności od stadium zakażenia, lek stosuje się doustnie lub dożylnie przez okres od 14 do 28 dni. W przypadku, gdy borelioza zostaje wykryta po kilku latach od ukąszenia kleszcza i krętki są już bardzo oporne na leczenie, wdraża się wielotygodniowe leczenie paroma antybiotykami. Bardzo popularne we wczesnej fazie choroby jest leczenie boreliozy doksycykliną.
Ponieważ lek niszczy florę bakteryjną jelit, a w walce z chorobą niezwykle istotne jest wzmocnienie odporności organizmu, zaleca się jednoczesne stosowanie naturalnych metod leczenia boreliozy. Poza przyjmowaniem antybiotyku, ogromne znaczenie dla powrotu do zdrowia mają: odpowiednia ilość wypoczynku i snu, unikanie stresu, rezygnacja z używek, wprowadzenie zdrowych nawyków żywieniowych, umiarkowana, regularna aktywność fizyczna oraz stosowanie ziół wzmacniających odporność. W twojej diecie przede wszystkim powinien zagościć szczeć pospolity, wykazujący silne działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne.